เสนาสนะอันสงัดที่เป็นป่าและเป็นป่าเปลี่ยว ยากที่จะเป็นอยู่ได้ ในภาวะที่โดดเดี่ยว ความสงัดกาย ยากที่จะทำได้ ยากที่จะยินดีได้ ป่าทั้งหลาย ประหนึ่งจะชักพาใจของพระภิกษุผู้ยังไม่ได้สมาธิไปเสีย
คุณสมบัติของพระอริยะผู้เสพเสนาสนะอันสงัด ที่เป็นป่าและเป็นป่าเปลี่ยว
- เป็นมีกายกรรมอันบริสุทธิ์
- เป็นผู้มีวจีกรรมบริสุทธิ์
- เป็นผู้มีมโนกรรมบริสุทธิ์
- เป็นผู้มีอาชีวะบริสุทธิ์
- เป็นผู้ไม่มีความอยากได้ ไม่มีราคะกล้าในกามทั้งหลาย
- เป็นผู้ไม่มีจิตพยาบาท ไม่มีความดำริในใจชั่ว มีจิตประกอบด้วยเมตตา
- เป็นผู้ปราศจากถีนมิทธะ
- เป็นผู้มีจิตสงบระงับ ไม่ฟุ้งซ่าน
- เป็นผู้ข้ามความเคลือบแคลงสงสัย
- เป็นผู้ไม่ยกตน ไม่ข่มผู้อื่น
- เป็นผู้ปราศจากความหวาดกลัว เป็นผู้ไม่หวาดหวั่น
- เป็นผู้ปรารถนาน้อย ไม่ปรารถนาลาภสักการะและความสรรเสริญ
- เป็นผู้ปรารภความเพียร ไม่เกียจคร้าน
- เป็นผู้มีสติตั้งมั่น มีสัมปชัญญะ ไม่หลงลืม
- เป็นผู้ถึงพร้อมด้วยสมาธิ มีจิตตั้งมั่น ไม่มีจิตหมุนไปผิด
- เป็นผู้ถึงพร้อมด้วยปัญญา